Με την άσκηση αυξάνεται ο όγκος του αίματος καθώς και η προμήθεια οξυγόνου στους μύες. Αυτή η βελτίωση είναι προφανώς το πιο αξιοσημείωτο φαινόμενο της επίδρασης της άσκησης.
Α) Η βελτίωση στα υπάρχοντα αιμοφόρα αγγεία μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση στην πίεση του αίματος.
Αν ποτέ κάνατε ιατρική εξέταση, τότε θα ξέρετε τη διαδικασία: Όταν ο γιατρός σας αναδιπλώνει το μανίκι, σας τυλίγει ένα υφασμάτινο αερόσακο γύρω από το μπράτσο και μετά το φουσκώνει. Το όργανο αυτό λέγεται σφυγμομανόμετρο και οι μετρήσεις που πρέπει να δείχνει είναι 120/80.
Αυτοί οι αριθμοί αντιπροσωπεύουν την πίεσή σας.
Ο πρώτος αριθμός είναι η συστολική πίεση, δηλαδή η πίεση που ασκεί το αίμα στα τοιχώματα των αρτηριών όταν η καρδιά «τρομπάρει» και άλλο αίμα στο κυκλοφορικό σύστημα.
Ο δεύτερος αριθμός είναι η διαστολική πίεση, δηλαδή η πίεση κατά τη διάρκεια της ηρεμίας στο κυκλοφορικό σύστημα,
Με άλλα λόγια, οι δύο αυτοί αριθμοί αντιπροσωπεύουν τη μέγιστη και την ελάχιστη πίεση μέσα στα αιμοφόρα αγγεία.
Για το γυμνασμένο άνθρωπο, οι τιμές αυτές είναι συνήθως πιο χαμηλές, διότι τα αιμοφόρα αγγεία γίνονται πιο υποχωρητικά (αλλάζουν δηλ. τον τόνο τους) και η αντίσταση στη ροή του αίματος μειώνεται.
Για τον αγύμναστο, και οι δυο τιμές είναι σχετικά υψηλότερες διότι οι αρτηρίες τείνουν να χάσουν την ελαστικότητά τους και η αντίσταση στη ροή του αίματος αυξάνεται.
Β) Το δεύτερο και σπουδαιότερο ευεργέτημα της αερόβιας άσκησης στα αιμοφόρα αγγεία, είναι μία αυξημένη διοχέτευση αίματος, δηλαδή το άνοιγμα καινούριων δρόμων σε απομακρυσμένα σημεία .
Ένα από τα πιο γνωστά και διασκεδαστικά πειράματα έγινε από κάποιον ερευνητή που έβαλε ένα βάρος στο πάτωμα, το έδεσε με ένα σχοινί από μια τροχαλία στερεωμένη στην μία άκρη ενός τραπεζιού και μετά κάθησε στη άλλη άκρη τυλίγοντας το σχοινί γύρω από το μεσαίο δάχτυλο του δεξιού χεριού του. Έπειτα, σύμφωνα με το ρυθμό ενός μετρονόμου, άρχισε να σηκώνει το βάρος .
Την πρώτη φορά και για πολλές εβδομάδες η καλύτερη επίδοση ήταν να σηκώσει το βάρος 25 φορές, μέχρι να κουραστεί το δάχτυλό του. Για να κάνει το πείραμα πιο ενδιαφέρον, έβαζε καμιά φορά ένα μηχανικό που εργαζόταν στο ίδιο κτίριο, να σηκώσει και αυτός το βάρος και ο μηχανικός τον κέρδιζε πάντα. Μια μέρα, δυο μήνες περίπου αργότερα, ο ερευνητής άρχισε τη συνηθισμένη του άσκηση, αλλά παρατήρησε πως το δάχτυλό του δεν κουράστηκε στις 25 φορές. Συνέχισε μέχρι που έφτασε στις 100 φορές. Υποψιάστηκε τι είχε συμβεί και κατέληξε σε ένα μάλλον ανορθόδοξο συμπέρασμα. Κάλεσε πάλι το μηχανικό και στοιχημάτισε ότι θα τον κέρδιζε αυτή τη φορά. Ο μηχανικός δέχτηκε και έχασε.
Αυτό που ο ερευνητής είχε υποπτευθεί φυσικά ήταν η καλύτερη αιμάτωση των μυών του δαχτύλου του – περισσότερα αιμοφόρα αγγεία ανοίχτηκαν, δημιουργώντας καινούριους δρόμους για παράδοση περισσότερου οξυγόνου.
Αυτή η ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας στην ανάπτυξη της αντοχής και στη μείωση της κόπωσης των σκελετικών μυών, χορταίνοντας τον ιστό με οξυγόνο και μεταφέροντας μακριά απόβλητα. Είναι επίσης ζωτικός παράγοντας για την υγεία της καρδιάς.
Όσο περισσότερο αίμα πηγαίνει στην καρδιά ή όσο μεγαλύτερα είναι τα αιμοφόρα αγγεία που την προμηθεύουν με το ενεργοποιό οξυγόνο, τόσο λιγοστεύουν οι πιθανότητες για καρδιακή συγκοπή.
Ακόμα κι αν σημειωθεί μια προσβολή, η βελτιωμένη παροχή αίματος θα βοηθήσει να διατηρηθεί ολόγυρος ιστός υγιής και να δημιουργηθούν πιθανότητες για μια γρήγορη ανάρρωση.
Υπάρχει μονάχα ένα τελευταίο πρόβλημα σχετικά με τα αιμοφόρα αγγεία: «ο μεταβολισμός του λίπους».
Η λέξη «μεταβολισμός» σημαίνει μεταβολή. Δηλαδή οι θρεπτικές ουσίες όταν καίγονται από το οξυγόνο μεταβάλλονται σε ενέργεια.
Το λίπος είναι κι αυτό μια από τις θρεπτικές ουσίες – πρωτεΐνες, υδατάνθρακες – και έχει σπουδαιότητα, γιατί είναι ένας απ’ τους κύριους παράγοντες για την ανάπτυξη της αρτηριοσκλήρωσης και ιδιαίτερα το λίπος που ξέρουμε ως χοληστερίνη. Η «κρούστα» που βρίσκεται στα εσωτερικά τοιχώματα των αρτηριών στην αρτηριοσκλήρωση ( που σημαίνει κυριολεκτικά σκλήρυνση των αρτηριών), περιέχει μεγάλα ποσά χοληστερίνης. Το κορμί μπορεί να ανεχτεί να μεταβολίσει ένα μέτριο ποσό λίπους, αλλά η πολύ πλούσια σε λίπος διατροφή μπορεί να βάλει σε κίνδυνο τις μεταβολικές του διεργασίες.
Όταν συμβαίνει αυτό, το λίπος κυκλοφορεί στο αίμα για πολύ χρόνο μετά από ένα βαρύ σε λίπος γεύμα και ο χρόνος που χρειάζεται για να διαλυθεί εξαρτάται απ’ τη φυσική κατάσταση.
Έτσι λοιπόν η φυσική δραστηριότητα (άθληση)βοηθά να καούν τα επικίνδυνα λίπη εξουδετερώνοντας τα.
Σ’ ένα πείραμα: τη μία ομάδα αποτελούσαν μερικοί καλογυμνασμένοι , την άλλη μερικοί σε μέτρια φυσική κατάσταση και την τρίτη μερικοί σε άσχημη φυσική κατάσταση. Νήστεψαν όλοι απ’ το προηγούμενο βράδυ, για να περιορίσουν την επίδραση άλλων τροφών και το πρωί που θα γινόταν το πείραμα ήπιαν όλοι από 1 ½ μεγάλο ποτήρι κρέμα για σαντιγύ και τίποτε άλλο.
Κάνανε εξετάσεις αίματος, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, πάντα χωρίς να φάνε τίποτε, για να δουν σε πόσο χρονικό διάστημα θα απομακρυνόταν το λίπος από το κυκλοφορικό σύστημα.
Οι γυμνασμένοι απαλλάχτηκαν απ’ αυτό σε λίγες ώρες. Μερικοί από τους αγύμναστους χρειάστηκαν 10 ώρες και μερικοί έφτασαν τις 20 ώρες.
Κι αυτό ήταν μόνο μία δόση παραπανίσιου λίπους. Για σκεφτείτε όλο εκείνο το λίπος που παίρνει το σώμα 3 φορές την ημέρα και θα καταλάβετε το φόρτο της δουλειάς που πρέπει να κάνει – ιδιαίτερα αν είναι αγύμναστο – για να απαλλαγεί από αυτό.
Γ) Ιδανικά ο υγιής μεταβολισμός του λίπους εξαρτάται απ’ το συνδυασμό μιας χαμηλής σε λίπος δίαιτας και αερόβιων ασκήσεων, αλλά θα πρέπει να διαλέξετε, να προτιμήσετε τις ασκήσεις. Απ’ ότι αποδεικνύουν οι μελέτες, πλούσια σε λίπη δίαιτα μαζί με αεροβίωση είναι προτιμότερη από μια φτωχή σε λίπη δίαιτα και καθόλου άσκηση.
Συμπερασματικά η επίδραση της άσκησης για τα αιμοφόρα αγγεία κάνει 3 βασικά πράγματα:
α) Τα διευρύνει και τα κάνει πιο ελαστικά στην πίεση του αίματος.
β) Αυξάνει τον αριθμό τους για να απορροφούν περισσότερο
οξυγόνο.
γ) Βοηθά να διατηρηθούν τα τοιχώματά τους καθαρά από ουσίες
που συνήθως προσκολλώνται σε αυτά, ώστε να γίνεται
γρηγορότερη η ροή του αίματος.
ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑ Η ΝΟΣΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
ΜΟΡΦΕΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ
α) ΕΛΑΦΡΑΣ ΜΟΡΦΗΣ
Όταν σε ελαφρά χτυπήματα ή μικρή πίεση εμφανίζονται αιματώματα ή όταν τεντώνεται η επιδερμίδα παρουσιάζονται εμφανείς ρωγμές και ραγάδες.
β) ΜΕΤΡΙΑ ΜΟΡΦΗΣ
Οι ρωγμές και οι αυλακώσεις παρατηρούνται στην όρθια στάση σε σημεία των μηρών, των ισχύων και των γλουτών.
γ) ΒΑΡΙΑΣ ΜΟΡΦΗΣ
Οι παραμορφώσεις αυτές είναι σκληρές, χωρίς ελαστικότητα και ο ιστός εμφανίζεται πρησμένος και σε σχήμα κόκκων. Εδώ οι αλλοιώσεις της δομής του συνδετικού ιστού και των λιποκυττάρων μπορούν να αντιπροσωπεύουν τόσο την αιτία όσο και την εκδήλωση διαφόρων αρετών.
ΑΙΤΙΕΣ ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑΣ
1. Έλλειψη κίνησης
2. Αυξημένο βάρος
3. Κακές διατροφικές συνήθειες
4. Ασθένειες
5. Γήρανση
6. Ορμονικές διαταραχές
7. Ασθένειες του μεταβολισμού
ΟΙ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
α) Το σώμα αιματώνεται λιγότερο, οπότε τα τοξικά προϊόντα του μεταβολισμού μπορούν να αποδομηθούν μόνο με αργό τρόπο ή δεν μπορούν καθόλου να αποβληθούν από τον οργανισμό και εναποτίθενται στα κύτταρα. Τα λιποκύτταρα λόγω της χημικής συγγένειας με το νερό παρουσιάζονται ως χώροι αποθηκευτικοί για τέτοιες ουσίες.
β) Με την άσκηση ενεργοποιείται ο μεταβολισμός του λίπους, δηλαδή τα λιποκύτταρα δεν πληρούνται με άχρηστο υλικό και το σώμα δεν επιβαρύνεται χωρίς λόγο με τοξικές ουσίες.
Η μορφή και η ποσότητα της άσκησης καθορίζουν την εναπόθεση λίπους στα λιποκύτταρα, ή την επεξεργασία του λίπους που βρίσκεται στο αίμα.
Οι δίαιτες και η μειωμένη σε θερμίδες διατροφή ευνοούν την εναπόθεση λίπους αν δεν αυξηθεί συγχρόνως η κατανάλωση σε ενέργεια.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ
· Μια λανθασμένη διατροφή ευνοεί την κυτταρίτιδα.
Το στομάχι, τα νεφρά και το συκώτι, δέχονται οριακές επιβαρύνσεις και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συσσωρεύονται οι βλαβερές ουσίες στο σώμα, κατά προτίμηση βέβαια στα πλέον κατάλληλα για αυτές λιποκύτταρα.
· Το αποτέλεσμα
Η επιφάνεια του δέρματος παρουσιάζεται πορώδης (αδρή) και με σκληρά εξογκώματα, λόγω της ανομοιόμορφης συγκέντρωσης λιποκυττάρων και εμφανίζεται η τυπική εικόνα της κυτταρίτιδας (πορτοκαλί)
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΝΕΡΟΥ
Η κατανάλωση νερού πρέπει να γίνεται στα 2 με 3 λίτρα την ημέρα. Πολύ λίγο νερό σημαίνει ότι το αίμα γίνεται παχύρευστο, πράγμα που κατ’ επέκταση σημαίνει ότι αυξάνονται έντονα οι εναποθέσεις στα τοιχώματα των αγγείων (αρτηριοσκλήρωση). Τα νεφρά, το συκώτι και το παχύ έντερο χρειάζονται για την αποτοξίνωση του σώματος πολύ νερό για να μπορούν μέσω των ούρων και των κοπράνων να αποβάλλουν τις τοξικές ουσίες.
Όποιος καταναλώνει λίγα υγρά βοηθά με αυτόν τον τρόπο την κυτταρίτιδα
ΦΛΕΒΙΤΙΔΑ
Το αίμα του σώματος όταν στεκόμαστε όρθιοι θα μπορούσε με τη δύναμη της βαρύτητας και μόνο να κατέβει στους αστραγάλους σας και να μείνει εκεί.
Η καρδιά όμως, όχι μόνο το στέλνει σε όλο το κορμί και στους αστραγάλους, αλλά έχει αρκετή δύναμη να το ξαναστείλει ψηλά, μέσα από τις φλέβες.
Οπωσδήποτε βοηθούν και τα υγιή αιμοφόρα αγγεία και οι μυς γύρω από τις φλέβες που τις σφίγγουν και εμποδίζουν έτσι το αίμα να λιμνάζει στους αστραγάλους σας, όταν μένετε όρθιοι πολλές ώρες.
Αν αυτή η συσσώρευση αίματος στα πόδια συνεχιστεί έστω και σε μικρό βαθμό, για πολλά χρόνια, ίσως να εμφανιστεί φλεβίτιδα. Είναι μια χαλάρωση του φλεβικού τόνου. Οι άνθρωποι που αναπτύσσουν φλεβίτιδα είναι συνήθως παχύσαρκοι και δυσκίνητοι. Η άσκηση στην περίπτωση αυτή, διατηρεί τους μύες δυνατούς και τα αιμοφόρα αγγεία υγιή, μειώνοντας το χρόνο που μένει το αίμα στους αστραγάλους. Η φλεβίτιδα είναι πράγματι μια αλλοίωση των αιμοφόρων αγγείων. Ένα καθημερινό πρόγραμμα άσκησης θα μπορεί να επιφέρει κάποια σημαντική αλλαγή προς το καλύτερο
ΑΤΟΜΑ ΑΠΟ 18 ΕΤΩΝ
Μέχρι τα 10 χρόνια καλό είναι τα παιδιά να μην ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό. Μπορεί να έχει άσχημη ψυχολογική επίδραση πάνω τους, αν δεν γίνεται μία διασκέδαση.
H μεγάλη αυστηρότητα και ο περιορισμός είναι πιθανό να αποβούν μια τραυματική εμπειρία.
Τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας αυτής μπορούν και βρίσκουν συνήθως το δικό τους είδος άσκησης, χωρίς να ενδιαφέρονται για το συναγωνισμό.
Πάνω από τα 10 χρόνια όμως, και καθώς ο νέος μπαίνει στην εφηβεία, θα πρέπει οπωσδήποτε ν' αρχίσει κάποια μορφή τακτικής άσκησης, είτε του αρέσει είτε όχι.
Αυτά τα χρόνια που το νεανικό κορμί αρχίζει να σχηματίζεται, είναι πολύ κρίσιμα και τώρα έιναι η περίοδος που πρέπει ο νέος να δυναμώσει την καρδιά και τα πνευμόνια του για να είναι γερά στη υπόλοιπη ζωή του.
Έχει αποδειχθεί, σε διάφορες μελέτες, ότι ο νεαρός μαθητής που γυμνάζεται αρκετά είναι κατά κανόνα καλός και στα μαθήματά του αξιοποιώντας όλες του τις δυνατότητες. Είναι πιο έξυπνος, πιο θετικός και με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του από εκείνον που αποφεύγει τον αθλητισμό, επειδή έχει κάποιο σύμπλεγμα κατωτερότητας.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι πολλοί νέοι κάτω των 18 ετών δεν γυμνάζονται. Και το πιο θλιβερό είναι ότι οι νέοι που έχουν λίγο ή καθόλου ασκηθεί είναι εμποτισμένοι μ' αυτή την νοοτροπία της ακινησίας για όλη τους τη ζωή και γίνεται σχεδόν αδύνατο να τους ξυπνήσει κανείς από το λήθαργό τους. Και ο μέσος όρος ηλικίας των ανθρώπων που υποκύπτουν σε μια καρδιακή προσβολή γίνεται όλο και χαμηλότερος.
Αυτό είναι κάτι που πρέπει ν' απασχολήσει σοβαρά τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.
H μεγάλη αυστηρότητα και ο περιορισμός είναι πιθανό να αποβούν μια τραυματική εμπειρία.
Τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας αυτής μπορούν και βρίσκουν συνήθως το δικό τους είδος άσκησης, χωρίς να ενδιαφέρονται για το συναγωνισμό.
Πάνω από τα 10 χρόνια όμως, και καθώς ο νέος μπαίνει στην εφηβεία, θα πρέπει οπωσδήποτε ν' αρχίσει κάποια μορφή τακτικής άσκησης, είτε του αρέσει είτε όχι.
Αυτά τα χρόνια που το νεανικό κορμί αρχίζει να σχηματίζεται, είναι πολύ κρίσιμα και τώρα έιναι η περίοδος που πρέπει ο νέος να δυναμώσει την καρδιά και τα πνευμόνια του για να είναι γερά στη υπόλοιπη ζωή του.
Έχει αποδειχθεί, σε διάφορες μελέτες, ότι ο νεαρός μαθητής που γυμνάζεται αρκετά είναι κατά κανόνα καλός και στα μαθήματά του αξιοποιώντας όλες του τις δυνατότητες. Είναι πιο έξυπνος, πιο θετικός και με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του από εκείνον που αποφεύγει τον αθλητισμό, επειδή έχει κάποιο σύμπλεγμα κατωτερότητας.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι πολλοί νέοι κάτω των 18 ετών δεν γυμνάζονται. Και το πιο θλιβερό είναι ότι οι νέοι που έχουν λίγο ή καθόλου ασκηθεί είναι εμποτισμένοι μ' αυτή την νοοτροπία της ακινησίας για όλη τους τη ζωή και γίνεται σχεδόν αδύνατο να τους ξυπνήσει κανείς από το λήθαργό τους. Και ο μέσος όρος ηλικίας των ανθρώπων που υποκύπτουν σε μια καρδιακή προσβολή γίνεται όλο και χαμηλότερος.
Αυτό είναι κάτι που πρέπει ν' απασχολήσει σοβαρά τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.
ΑΤΟΜΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 50 ΕΤΩΝ
Όλα δείχνουν πως το ανθρώπινο σώμα είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο όργανο.
Ανθεί όταν χρησιμοποιείται και έχει την τάση να γερνάει πρόωρα όταν σταματάμε να το χρησιμοποιούμε.
Συνήθως η παραδοσιακή ιατρική δεν ενθαρρύνει καθόλου τους ηλικιωμένους και όσους έχουν πρόβλημα για άσκηση. Η συνηθισμένη συμβουλή είναι να μην κουράζονται πολύ ή να ζουν την ηλικία τους.
Όμως η ηλικία δεν είναι εμπόδιο να μένει κανείς νέος.
Δεν πρέπει γι’ αυτό να μας εκπλήσσει ότι και πολλές παλιές προσωπικότητες του αθλητικού κόσμου συνεχίζουν να ασκούνται σ’ όλη τη ζωή τους.
Όσοι χάνουν το ενδιαφέρον τους για το περιβάλλον, το πρώτο πράγμα που παραμελούν είναι η φυσική δραστηριότητα. Και τα συμπτώματα ακολουθούν…. Ήδη γερασμένοι, αρχίζουν να γερνάνε όλο και πιο γρήγορα. Οι αχρησιμοποίητοι μύες φθείρονται, χάνουν δύναμη και τόνο, συχνά κρέμονται από τα κόκαλα. Τα ίδια κόκαλα γίνονται εύθραυστα και αδύνατα, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο καταγμάτων.
Η συχνοουρία επιδεινώνεται, μεγαλώνοντας την ανάγκη να σηκώνονται τη νύχτα και επομένως και τις πιθανότητες μιας πτώσης, καθώς περπατούν στα σκοτεινά.
Η κιναισθησία, η αίσθηση που μας λέει πού είναι τα μέλη μας, χάνεται σιγά – σιγά κι έτσι η ικανότητα να βάζουν τα χέρια τους και τα πόδια όπου τα θέλουν μειώνεται, μεγαλώνοντας το πρόβλημα. Συνεπώς ακόμα και ο ίδιος ο ύπνος είναι απειλή.
Και καθώς όλα αυτά τα συμπτώματα μαζεύονται, επιδρούν τελικά αρνητικά και στη διάθεσή τους.
Παραδίδονται και χάνουν κάθε αντίσταση σε συναισθηματικές πιέσεις. Συχνά μια τέτοια είδους πίεση μπορεί να επιφέρει μία υπερδιέργεση που λέγεται «καταιγισμός του συμπαθητικού συστήματος», αντίδραση που φέρνει αναπηρία και την οποία το ηλικιωμένο άτομο δεν μπορεί να καταπολεμήσει. Μπορεί να καταλήξει στο μοιραίο.
Συμπερασματικά, υποστηρίζω ότι η άσκηση στην προχωρημένη ηλικία μπορεί ν’ αλλάξει την παθητική απελπισία σε ενεργητική αισιοδοξία. Φυσιολογικά, μπορεί ν’ ανατρέψει όλα τα συνηθισμένα συμπτώματα του γήρατος, διατηρώντας το κόκαλα κανονίζοντας τις συνήθειες των εντέρων και βελτιώνοντας του ύπνο.
Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΑΥΞΑΝΕΙ :
Α) Την ικανότητα των πνευμόνων, συνηθίζοντάς τους να παίρνουν περισσότερο αέρα με λιγότερη προσπάθεια.
Β) Την ικανότητα της καρδιάς με διάφορους τρόπους. Η καρδιά δυναμώνει και στέλνει περισσότερο αίμα, με κάθε συστολή, ελαττώνοντας έτσι τον αριθμό των απαραίτητων συστολών.
Ένας γυμνασμένος μπορεί να έχει στην ανάπαυση μέχρι 20 καρδιακούς παλμούς στο λεπτό λιγότερους από τον αγύμναστο, εξοικονομώντας έτσι μέχρι 10,000 παλμούς κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου.
Γ) Τον αριθμό και το μέγεθος των τριχοειδών αιμοφόρων αγγείων, που μεταφέρουν το αίμα στους ιστούς του σώματος, γεμίζοντάς τους με οξυγόνο που δίνει ενέργεια.
Δ) Τον τόνο των μυών και των αιμοφόρων αγγείων αλλάζοντας τον αδύναμο και χαλαρό ιστό σε δυνατό και ελαστικό και ελαττώνοντας συχνά και την αρτηριακή πίεση. Επίσης συρρικνώνει το λίπος και δυναμώνει τους μύες χωρίς να σημειωθεί ουσιαστική αλλαγή στο βάρος.
Η διατροφή αποκτά συνήθως μεγάλη δημοσιότητα, ενώ θα έπρεπε η έμφαση να δίνεται στην έλλειψη της κίνησης.
Μια κλασσική περίπτωση ανθρώπου που έχει την τάση για παθήσεις της στεφανιαίας νόσου είναι αυτός που τρώει πολύ, καπνίζει πολύ, ανησυχεί πολύ και δεν έχει κάνει σχεδόν τίποτα.
Αν στην οικογένεια του υπήρξαν περιπτώσεις ατόμων με καρδιακά νοσήματα, τότε το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να βρεί από τώρα 4 φίλους και να τους έχει έτοιμους ανά πάσα στιγμή να του σηκώσουν το έπιπλο (φέρετρο).
Διότι τα πέντε αυτά στοιχεία, δεν προσθέτονται απλά, αλλά πολλαπλασιάζονται.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι ο κίνδυνος των υπολοίπων τεσσάρων μπορεί να μειωθεί με την εφαρμογή ενός προσεκτικού προγράμματος ΑΕΡΟΒΙΑΣ ΑΣΚΗΣΗΣ.
Η συμβουλή μου είναι μία: ΑΣΚΗΘΕΙΤΕ! Όλες οι μελέτες έχουν αποδείξει την θεραπευτική αξία της άσκησης.
Οι δραστήριοι τύποι που παθαίνουν καρδιακοί προσβολή έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να την ξεπεράσουν από τους καθιστικούς τύπους και η ανάρρωση είναι ταχύτερη. Μια μελέτη έδειξε πως το 47% των καθιστικών τύπων πέθαναν μέσα σε 4 εβδομάδες από τότε που έπαθαν την καρδιακή προσβολή τους, ενώ από τους δραστήριους πέθανε μόνο το 9%.
ΣΤΗΘΑΓΧΗ
Πολλοί είναι αυτοί που υποφέρουν από στηθάγχη, δηλαδή πόνους στο στήθος.
Τα αιμοφόρα αγγεία που προμηθεύουν την καρδιά τους, έχουν υποστεί στένωση εμποδίζοντας την κυκλοφορία τόσο ώστε και η παραμικρή ένταση μπορεί να προκαλέσει πόνο. Όλοι αυτοί λοιπόν φοβούνται να γυμναστούν και να κάνουν οποιαδήποτε επιβαρυμένη εργασία.
Μια από τις πιο γνωστές και θαρραλέες μελέτες στα ιατρικά χρονικά, κατέρριψε αυτή την αντίληψη με έξυπνο τρόπο. Ο Δρ. Άλμπερτ Κάττους του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια με το επαναστατικό του πρόγραμμα «Ξεπεράστε βαδίζοντας» για όσους έχουν στηθάγχη. Μάζεψε εθελοντές και τους έβαλε σε διαδρόμους. Οι αυστηρές του οδηγίες ήταν να του αναφέρουν το βαθμό του πόνου που αισθάνονταν κατά την άσκηση δείχνοντας με τα δάκτυλά τους. Αν έδειχναν με το ένα δάκτυλο θα σήμαινε το πρώτο σημάδι του πόνου, με τα 2 δάκτυλα σήμαιναν πιο δυνατό πόνο κ.ο.κ., μέχρι τα 4 δάκτυλα που θα ήταν ο χειρότερος πόνος που είχαν ποτέ. Μερικοί βέβαια είχαν τόσο δυνατούς πόνους που εγκατέλειψαν. Αλλά με αυτούς που δεν παραιτήθηκαν σημειώθηκε κάτι πολύ σημαντικό. Οι πόνοι τους άρχισαν στα πρώτα λίγα λεπτά χειροτερεύοντας βαθμιαία, έγιναν αβάσταχτοι σε 15 λεπτά και μετά καθώς οι δοκιμαζόμενοι συνέχισαν να βαδίζουν, άρχισαν να εξαφανίζονται. Μερικοί μάλιστα συνέχισαν την προσπάθεια για 45 λεπτά και ξεπέρασαν βαδίζοντας την στηθάγχη. Καθορίστηκε για αυτούς ένα ειδικό πρόγραμμα γυμναστικής και οι περισσότεροι έδειξαν σίγουρη βελτίωση και μάλιστα μερικοί έφτασαν στο σημείο να μην έχουν καθόλου πόνο.
ΥΠΕΡΤΑΣΗ
Η υψηλή πίεση (υπέρταση) είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα, επηρεάζοντας το 18% του ενήλικα πληθυσμού. Η παχυσαρκία συνδέεται συχνά με την υπέρταση. Σε άλλες περιπτώσεις συνδέεται με την νευρικότητα, που μπορεί να κάνει τον καρδιακό παλμό να φτάσει στα ύψη. Διοχετεύοντας περισσότερο αίμα από όσο μπορεί η καρδιά να χειριστεί.
Η επίδραση της άσκησης μπορεί να ελαττώσει τον καρδιακό παλμό που και αυτός με την σειρά του τείνει να μειώσει την αρτηριακή πίεση.
Ο μικρότερος αριθμός, η διαστολική πίεση είναι πιο σημαντική ιδιαίτερα όταν μεγαλώνει κανείς. Είναι μια μέτρηση της ελαστικότητας των αρτηριών, καθώς σκληραίνουν η πίεση ανεβαίνει.
Η κακή διατροφή μπορεί να είναι ακόμα ένας παράγοντας για την πρόωρη σκλήρυνση των αρτηριών. Μέχρι τα 35 χρόνια είναι απαραίτητο να έχει κανείς πίεση λιγότερο από 140/90. Από 35-45 = 150/90 και από 45και πάνω = 184/90.
Ο παλιός εμπειρικός κανόνας 100 συν την ηλικία ισχύει κάπως για την συνολική πίεση, μέχρι να γίνεται μεσήλικας, δεν πρέπει δε να ξεπεράσει τα 150 ασχέτως ηλικίας, αλλά ο χαμηλότερος αριθμός είναι και ο πιο σημαντικός. Η διαστολική πίεση δείχνει το μέγεθος της αντίστασης των αγγείων στην ορμή του αίματος και όχι την δύναμη της κένωσης της καρδιάς.
Η άσκηση είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης.
ΠΟΣΗ?
Εντατική άσκηση
Χαμηλής έντασης άσκηση σύμφωνα με πειράματα γιατρών δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Αντιθέτως ο Δρ. Τζόζεφ Μασροπάολο, απέδειξε μια σημαντική πτώση της πίεσης μετά από ένα πρόγραμμα εντατικής άσκησης. Συνεπώς η εντατική άσκηση θα βοηθήσει να λυθεί το πρόβλημα της πίεσης με φυσικό τρόπο.
ΥΓΙΕΙΝΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΣΚΗΣΗΣ
Α) Καλό παπούτσι:
Όταν το πόδι έρχεται σε επαφή με το έδαφος κατά το τρέξιμο, αναπτύσσονται δυνάμεις τριπλάσιες του βάρους του σώματος.
Το καλό παπούτσι απορροφά το 40 % των δυνάμεων. Αν το τρέξιμο σας προκαλεί πόνους στις κνήμες, αστραγάλους, τον αχίλλειο τένοντα ή το τόξο του μαλακού ποδιού, προσπαθήστε να τρέχετε σε πιο μαλακό έδαφος ή αλλάξτε μάρκα παπουτσιών.
Β) Ρουχισμός:
Όταν γυμνάζεστε σε θερμό περιβάλλον μη φοράτε νάυλον πάνω από τη φόρμα σας. Είναι λάθος να νομίζετε ότι έτσι χάνετε βάρος και επιπλέον είναι επικίνδυνο για την υγεία σας.
Αυτό που χάνετε είναι μόνο νερό που αναπληρώνεται μετά την άσκηση και είναι επικίνδυνο, γιατί έτσι εμποδίζεται η αποβολή θερμότητας που παράγεται κατά τη μυική προσπάθεια και κατ' επέκταση μπορεί να οδηγήσει σε θερμικές διαταραχές.
Γ) Διατροφή:
Η άσκηση πριν από ένα γεύμα είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να συνδυαστεί η δίαιτα με την άσκηση.
Μετά από γεύμα όμως θα πρέπει να περιμένετε 3 με 4 ώρες για να ασκηθείτε.
Μιάμιση ώρα μετά από ένα γεύμα προκαλείται αντανακλαστική αγγειοσυστολή στον εγκέφαλο και στην καρδιά και αγγειοδιαστολή στα σπλάχνα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ανακατανομή του αίματος, δηλαδή αύξηση της παροχής του αίματος στα σπλάχνα και μείωση στον εγκέφαλο και στην καρδιά.
Για το λόγο αυτό η άσκηση, μετά από ένα βαρύ γεύμα, μπορεί να προκαλέσει στηθάγχη σε όσους έχουν καρδιακή πάθηση και πρέπει να αποφεύγεται.
Δ) Συχνότητα της άσκησης:
Τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα.
Ε) Ένταση της άσκησης:
Η ένταση της άσκησης θα πρέπει να αντιστοιχεί στο 65% η κατώτατη και στο 80% η ανώτατη της μέγιστης καρδιακής συχνότητας. Πάντα φυσικά υπολογίζεται με βάση την ηλικία και το φύλο.
Στ) Προθέρμανση:
Η προθέρμανση μας προφυλάσσει από τραυματισμούς.
Η ευεργετική επίδρασή της οφείλεται: α) στη βελτίωση της νευρομυικής συναρμογής.
β) στην αύξηση της ροής του αίματος στους μύες.
Ζ) Αποθεραπεία:
Μετά το τέλος της άσκησης είναι απαραίτητο να μη σταματήσετε απότομα, αλλά να συνεχίσετε την προσπάθεια σε αργό ρυθμό για 5 περίπου ακόμη λεπτά, γιατί:
α) επιταχύνεται η απομάκρυνση του γαλακτικού οξέος και συντομεύει η αποκατάσταση των λειτουργιών στη σωματική ηρεμία, και
β) διευκολύνεται η φλεβική επαναφορά του αίματος στην καρδιά.
sos
Όταν συνδυάζεται το απότομο σταμάτημα της άσκησης με απότομη αύξηση της θερμοκρασίας, τα αιμοφόρα αγγεία διαστέλλονται κρατώντας ένα μεγάλο ποσοστό του αίματος μακριά από την καρδιά. Ο σφυγμός πρέπει να είναι κάτων από 120 χτύπους το λεπτό για να σταματήσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου